Türk İnternet Medya Birliği Antalya İl Başkanı olarak; gazeteci Selami Şahin ve diğer temsilci arkadaşlarımızla birlikte Antalya Emniyet Müdürü Sabit Akın Zaimoğlu'nu makamında ziyaret ettik. Ziyaret boyunca hem şehir gündemini hem de medya–emniyet ilişkilerini konuştuk. Ama odada gözümün takıldığı bir detay, sohbetin yönünü bambaşka bir yere taşıdı.
Müdür Bey'in çalışma odasında, rütbe nişanları ve hatıra objeleri arasında duran Abhaz kültürüne ait alabaş bastonu hemen dikkatimi çekti. Merakla bastona bakınca, Zaimoğlu hafifçe gülümseyerek ne olduğunu fark etti ve hepimize dönerek bastonun hikâyesini anlatmaya başladı.
Meğer alabaşa bastonu, yalnızca görünüşü etkileyici bir obje değilmiş. Üst kısmı çadır direği desteği, yan çıkıntısı ceket asmak, alt bölümü ise gerektiğinde savunma amacıyla kullanılmak için tasarlanmış. Ancak Zaimoğlu'nun özellikle vurguladığı gibi, bütün bu işlevler alabaş bastonunun kültürel anlamı yanında oldukça sade kalıyor.
Abhaz toplumunda herkesin bir alabaşa bastonu olamazmış. Baston, bilgelik, adalet, saygınlık ve otoritenin sembolüymüş. Toplumsal törenlerde, önemli karar toplantılarında ya da yemin merasimlerinde bastonun yere çakılması, kararın kesinleşmesi ve geri dönülmezliği anlamına gelirmiş. Sessiz ve sakin bir şekilde yere saplanması "Acelemiz yok, önce düşünelim" mesajını verirken; bastonun sapının çıkış yönüne çevrilmesi bazen "İş bitti" bazen de çok daha net bir uyarı anlamı taşırmış: "Bu konu kapandı, artık gelmene gerek yok."
Bu kültürel derinliği anlatırken Sabit Akın Zaimoğlu'nun ses tonu da bir anda değişti; bastonun yalnızca bir koleksiyon parçası değil, bir halkın yüzyıllardır yaşattığı toplumsal düzen anlayışının simgesi olduğunu hissetmemek mümkün değildi.
Biz de o gün, bir makam odasında yalnızca bir baston değil; bir kültürün, bir geleneğin ve bir bilgelik mirasının sessizce durduğuna tanık olduk.
