Aslında pek detaya, yani genele girmeden gazetecilik mesleğimi idame ettirmek niyetim.
Yani uzmanlık dalım olan Spor Gazeteciliğine ağırlık vererek şu gittikçe kısalan ömrümüzü tamamlamak amma, öyle densizler, öyle kendini bilmezler biz, yani 40-45 yılını sadece ve sadece hayatını gazeteciliğe vermiş, bu dalı meslek seçmişlere masa başından gazetecilik dersi vermiyorlar mı?
Tüylerim diken diken oluyor.
Asaplarım bozuluyor yahu.
Evet.,
Herkesten gazeteci olur!.
Patronsun ya.,
Sokaktan tuttuğun birisini getir ofise. Oturt bir koltuğa. Ver eline klavyeyi. Bilmiyorsa kullanmasını bir haftada inanın öğrenir. Sırala talimatlarını. Kime gıcıksan onun haberin yaptır. Ya da köşe tahsis et. Biraz da, “Sen bu kentin en doğru adamısın. En kral villalarda, döşemelerle dolu odalarında yaşamaya layıksın” pohpohlamaları yap sal gitsin.
Adam biz gerçek gazetecilere de gazetecilik dersi verir, hızını alamazsa Antalya Valisine bile valilik dersi için ek ders açışı yapar!.
30 yıl kamu kuruluşunda ırgat gibi-ki, asla çalışanlara sözüm olamaz, yetkiliyim diye bir aşağıya bir yukarıya koşturarak yalakalığından da geri durma. Nefes nefese kaldığın günleri güya gazetecilik kimliği verildi diye çık millete, hocaların hocalığını yap!.
Yemezler.
Haddini bil.
Senin her yazdığın şaibe.
Konuşman bile faul.
İnandırıcılığın zaten yok da, nedense bir köşe vermişler züğürt teselliliğini tatmin ediyorsun ama farkında bile değilsin.
Bak tetikçi.
Sen işaret ile baş parmağının oynamadığı hiçbir icraatın içerisinde olmazsın.
Bunu ben demiyorum, koskoca Antalya söylüyor.
Sakın ola ki, “Kimden bahsediyor. Neden adını vermiyor” diye kimse sormasın.
Bazı insanlar vardır ciğeri beş para etmez ama, kendisini toplum içerisinde hisse senedi zanneder. Ve ben böylesine bir ciğersizin reklamını yapacağıma ölürüm daha iyi.
Bu vesileyle Antalya’dan alınıp İzmir’e verilme çığırtkanlığı yaptığı bir organizasyon konusuyla ilgili şehrin en büyük mülki amiri valiyi de işin içerisine katmasındaki art niyete gazeteciyim diyen kim sinesine çeke bilir ki?
Ben çekemedim de.
Tıpkı bundan 19 sene önce o gazeteci müsvettesini tereddüt bile etmeden kapının önüne koyduğum gibi.